مجله نشنال جغرافی این هفته با ارائه تصاویری از هزارتوی شب مریخ، سحابی میمون، نیرنگ نورها از برخورد دو کهکشان و حفره ای در آسمان به معرفی بهترین تصاویر نجومی پرداخته است.

هزار توی شب

به گزارش خبرگزاری مهر،‌ مواد روشنی در کف یک تشت ریخته شده است در هزارتوی شب (Noctis Labyrinthus) به چشم می خورد. هزارتوی شب یا Noctis Labyrinthus منطقه ای در مریخ است که از غرب به دره هایValles Marineris، از شمال به منطقه Syria Planum و از شرق به کوههای Pavonis Mons می رسد.

ناسا این تصویر را توسط مدارگرد اکتشافی مریخ گرفته و اطلاعات این فضاپیما نشان می دهد که این مواد هیدراته هستند و در ساختار اتمی آنها آب وجود دارد.

دانشمندان فکر می کنند مواد هیدراته می تواند مدتها پیش چه از طریق بالا آمدن آب زیرسطحی و چه از طریق ذوب شدن سطح یخ از گرمای فعالیت های آتشفشانی نزدیک تشکیل باشند.

سر میمون

سحابی NGC 2174 که از آن با عنوان سحابی میمون یاد می کنند در تصویر جدیدی که توسط یک ستاره شناس در بریتانیا گرفته می درخشد. سحابی میمون 6400 سال نوری از صورت فلکی شکارچی فاصله دارد.

ابری از گرد و غبار و گاز اطراف یک ستاره خوشه ای روشن که این سحابی را روشن کرده و شکل میمون مانند آن را با بادهای ستاره ای قوی ایجاد کرده است.

پایان دوران تاریک کیهانی

کهکشان کلاه مکزیکی یا M104 که از طریق تلسکوپ سوبارو در هاوایی مشاهده شده است به واقع همسایگان خود را نیز روشن کرده است. اکنون اطلاعات جدید نشان می دهد که وقتی دانه های چنین کهکشانهایی در دوران تاریک کیهان قرار گرفت چه اتفاقی رخ داد.

مدت کوتاهی پس از انفجار بزرگ، جهان در مه مبهمی از هیدروژن خنثی است پوشانده شده بود که نور نخستین ستاره های را به خود جذب کرد. این قرون تاریک کیهانی حدود 13 میلیارد سال پیش به پایان رسید، زمانی که ستاره ها و کهکشانها به قدر کافی شکل گرفته بودند تا مه را با میزان زیاد از اشعه ماورای بنفش منفجر کرده و فرآیند دوباره یونیزه شدن را ایجاد کنند.

در تحقیقات جدید، دانشمندان به دنبال نشانه های باستانی دوباره یونیزه شدن در کهکشان های نزدیک از جمله کلاه لبه مکزیکی بودند. نتایج تحقیقات این امکان را برای گروه تحقیقاتی فراهم کرد که مسیر دوباره یونیزه شدن را برفراز کیهان دنبال کنند و چشم انداز بی سابقه ای به چگونگی از بین بروفتن این دوران تاریخ کیهانی ارائه کنند.

دریای نه چندان سیاه

چرخشهای لکه کله غازی و آبی در آبهای دریای سیاه در طی شکوفایی زندگی گیاهی در تصویری که از سوی ماهواره ترا ناسا منتشر شده است.

چنین جریانهای رنگی هرساله در دریای سیاه و اغلب در فصل تابستان پدید می آید، تعداد ارگانیسمهای دریایی میکروسکوپی و شدت تغییر رنگ بر حسب سطوح مواد مغذی، دمای آب و سایر عوامل تغییر می کند.

نیرنگ نور

تصویر جدیدی از تلسکوپ فضایی هابل ناسا که شبیه برخورد دو کهکشان است، اما ستاره شناسها می توانند بگویند که در حقیقت این دو کهکشان با فاصله ده ها میلیون سال نوری فاصله از یکدیگر قرار دارند.

درحال حاضر هر دو کهکشان سالم هستند، وقتی دو کهکشان با هم برخورد می کنند، نیروهای گرانشی شدید ایجاد شده آنها را پیش از آنکه در یکدیگر ادغام شده نشان بدهد، از شکل اصلی خارج می کند. علاوه بر این مطالعه حرکت کهکشانها نشان می دهد که آنها در جریان برخورد بایکدیگر قرار ندارند.

شکافی در آسمان

ماهواره آکو ناسا این تصویر را که نشان دهنده چرخه بزرگی از آسمان بدون ابر برفراز ساحل اقیانوسی استرالیا را نشان می دهد گرفته است. این شکاف با گستردگی یک هزار کیلومتری به واسطه یک سیستم بالای فشار در ابرهای استراتو کومولوس نشان می دهد.

 

مهر

نوشته شده در سه شنبه 30 خرداد 1391برچسب:,ساعت توسط احسان|